بررسی تأثیر تصویرسازی ذهنی بر کاهش خستگی بیماران تحت همودیالیز

مقدمه: خستگی یکی از شایع ترین علائم گزارش شده توسط بیماران همودیالیزی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تصویرسازی ذهنی بر کاهش خستگی بیماران تحت همودیالیز است. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 80 بیمارتحت همودیالیز در بیمارستان شهید رجایی کرج در سال (95-1394) با نمونه گیری در دسترس انجام شد. بیماران بطور تصادفی در یکی از دو گروه آزمون (40 نفر) و کنترل (40 نفر) قرار گرفتند. یرای گروه آزمون، برنامه تصویرسازی ذهنی هدایت شده در زمینه کاهش میزان خستگی طراحی شد و طی چهار هفته، سه بار درهفته هر بار به مدت 30-20 دقیقه اجرا گردید. گروه کنترل، مراقبت های روتین بخش را دریافت کرد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش خستگی (bfi) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آماره آزمون من ویتنی، کای اسکوئر و تی مستقل با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 21 انجام گردید. یافته ها: یافته های نشان داد که میانگین میزان خستگی گروه مداخله از 44/1 ± 31/4 قبل از مداخله به 64/1 ± 32/2 بعد از مداخله کاهش یافت. نتایج تفاوت آماری معنی داری رادر این گروه نشان داد (001/0 > p). در حالی که در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت تصویرسازی ذهنی بر کاهش خستگی بیماران تحت همودیالیز، احتمالاً این روش غیر دارویی بر کاهش شدت خستگی در این بیماران تأثیرگذار بوده است. لذا پیشنهاد می شود که پرستاران این روش را به عنوان یک مداخله غیردارویی بهره گیرند.